ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΜΑΣ

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΜΑΣ

Νὰ πῶς πρέπει νὰ ζητᾶς κάτι, ἀπὸ τὸ Θεὸ: «Κύριε, Ἐσὺ βλέπεις ὅτι χρειάζομαι τὸ τάδε πράγμα ἢ ὅτι ὑποφέρω ἀπὸ τὴ δεῖνα συμφορά. Βοήθησὲ μέ, ὅπως ξέρεις καὶ ὅπως θέλεις! Γενηθήτω τὸ θέλημα Σου ...;»,

Μ' αὐτὴ τὴν ἐσωτερικὴ τοποθέτηση, νὰ προσεύχεσαι πολύ. Ὄχι μιὰ φορὰ, ἔστω καὶ παρατεταμένα, οὔτε γιὰ μία ἡμέρα μόνο, ἀλλὰ γιὰ ἑβδομάδες, μῆνες, χρόνια ...; Ὅλο νὰ ἱκετεύεις, ὅλο νὰ κραυγάζεις: «Κύριε, βοήθησὲ μέ! Κύριε, λύτρωσὲ μέ! Ὡστόσο, ἃς μὴ γίνει ό,τί θέλω ἐγώ, μὰ ό,τί θέλεις Ἐσὺ». Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔλεγε καὶ ὁ Χριστὸς στὴ Γεθσημανή, ὅταν προσευχόταν στὸν Πατέρα Του.

 

Καὶ ἡ χήρα τῆς εὐαγγελικῆς παραβολῆς βρῆκε τελικὰ τὸ δίκιο τῆς ἀπὸ τὸν ἄδικο ἐκεῖνο δικαστὴ, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ δὲν κουράστηκε νὰ τὸν παρακαλάει γιὰ πολὺ καιρό. Κάποιος σοφὸς εἶπε τὸ λόγο τοῦτο: «Πρέπει νὰ γίνεις φορτικὸς στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἁγίους Του!».

Διατὶ ὁ Κύριος δὲν ἐκπληρώνει πάντοτε τὰ αιτήμα­τά μᾶς;

Ἡ προσευχὴ ποτὲ δὲν πάει χαμένη, εἴτε ὁ Θεὸς μᾶς εἰσακούει εἴτε ὄχι. Καὶ φυσικὸ εἶναι νὰ μὴ μᾶς εἰσακούει πάντα, γιατὶ συχνὰ Τοῦ ζητᾶμε πράγματα ἄχρηστα καὶ ἀνώφελα. Καὶ τότε ὅμως, ἐκτιμώντας τὸν κόπο τῆς προσευχῆς μᾶς, μᾶς δίνει, χωρὶς νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμαστε, κάτι ἄλλο, χρήσιμο καὶ ὠφέλιμο.

Αὐτὸς ποὺ σᾶς εἶπε, "Καὶ τὶ κέρδισες ὡς τώρα ἀπὸ τὴν προσευχή;", εἶναι ἀνόητος. Ἐμεῖς ὅταν προσευχόμαστε, ζητᾶμε ἀπὸ τὸ Θεὸ κάτι ποὺ θεωροῦμε ἀγαθό. Ἄν, ὅμως, στὴν πραγματικότητα εἶναι ἢ θὰ ἀποβεῖ ἐπιζήμιο - καὶ αὐτὸ τὸ ξέρει ὁ Παντογνώστης- τότε Ἐκεῖνος δὲν ἐκπληρώνει τὸ αἴτημὰ μᾶς.

Μὴ ἐκπληρώνοντὰς τό, λοιπόν, μᾶς εὐεργετεῖ, γιατὶ ἀλλιῶς θὰ παθαίναμε κακό, κακὸ ποὺ δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ προβλέψουμε.