Παναγία Πορταΐτισσα

Παναγία Πορταΐτισσα

Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

«ΩΡΑ ΗΜΑΣ ΕΞ ΥΠΝΟΥ ΕΓΕΡΘΗΝΑΙ»

               «ΩΡΑ ΗΜΑΣ ΕΞ ΥΠΝΟΥ ΕΓΕΡΘΗΝΑΙ» 

(Ἰω. Καλλιανιώτης) «Δέν ἠμποροῦμεν νά ἀναμένωμεν τήν σωτηρίαν τῆς πατρίδος μας ἀπό τούς παρόντας δεδοκιμασμένους καί ἀποτυχόντας ψευδο-πολιτικούς μας»

«Ὥρα Ἡμᾶς ἐξ Ὕπνου Ἐγερθῆναι»[1]

ὑπό
Δρς Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton

.           Εἴμεθα, θείᾳ Προνοίᾳ, τό ἱστορικώτερον καί πνευματικώτερον Ἔθνος ἐπί τοῦ πλανήτου καί τοῦτο αὐξάνει τήν εὐθύνην μας ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Σκοπός ἡμῶν, ὡς Ἑλληνορθοδόξων, εἶναι ἡ σωτηρία μας καί ἡ ἐλευθερία μας. Ἡ σωτηρία μας ἔρχεται μέ τήν γνῶσιν τῆς Ἀληθείας καί τήν τήρησιν ταύτης πάσῃ θυσίᾳ. Ἡ ἐλευθερία μας θά ἔλθῃ μόνον διά τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς χώρας μας ἀπό τήν Εὐρωπαϊκήν (Γερμανικήν) κατοχήν μέ τήν ψῆφόν μας τήν 20ην Σεπτεμβρίου 2015. Ἐάν ὁ λαός μας δέν εἶχε ἀποστατίσει, δέν θά εἶχε ἀπολέσει καί τήν αὐτονομίαν της ἡ χώρα μας. Κατέστημεν αἱρετικοί ἤ ἄθεοι καί διά τοῦτο συνεμαχήσαμεν μέ τούς ἀθέους Γερμανούς, Φράγκους, Εὐρωπαίους, δυτικούς, δανειστάς καί τοκογλύφους δυνάστας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἕνα καί μόνον στόχον, τήν ἐξαφάνισιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό ἐμπόδιον τῆς παγκοσμιοποιήσεως.
.           Ἡ τρέχουσα κρίσις ἡμῶν ἦτο ἀναμενομένη, διότι ἐάν κανείς ἀπολέσῃ τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μένει ἀπροστάτευτος καί ἀδύνατος καί τοιουτοτρόπως, δέν ἠμπορεῖ νά ἀντισταθῇ εἰς τούς προπομπούς («προδρόμους») τοῦ ἀντιχρίστου.[2] Μᾶς παρεπλάνησαν οἱ ψευδο-ἡγέται μας καί ἀπεδέχθημεν τήν παροῦσαν πλάνην, τόν πλοῦτον, τήν κοσμικήν δόξαν, τόν ἐπιστημονισμόν, τούς ἀθέους ἐπαΐοντας, τὰς ἀγοράς, τούς τεχνοκράτας, τούς ἀνθέλληνας «συμμάχους» μας, καί τά φοβερά μνημόνια δουλείας καί ἀπωλείας τῆς Ἐθνικῆς ἡμῶν κυριαρχίας. Ἡ τῶν τελευταίων ἐτῶν ἐπίπλαστος εὐημερία ἦτο σχέδιον τῆς νεοεποχίτου Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως διά τήν ἑκουσίαν καί ἄνευ ὅρων ὑποταγήν μας εἰς ταύτην. Ὅλα ταῦτα παρῆλθον καί τώρα μᾶς δεικνύουν τόν πραγματικόν των σκοπόν, τήν πνευματικήν, οἰκονομικήν, πολιτικήν, πολιτιστικήν καί γεωγραφικήν ὑποταγήν μας, μέ τό νά ἀφαρπάζουν («ἀγοράζουν») τήν γῆν μας, νά οἰκειοποιοῦνται τἀς δημοσίας ἐπιχειρήσεις μας (τόν Ἐθνικόν ἡμῶν πλοῦτον) εἰς ἐξευτελιστικάς τιμάς καί νά μᾶς φέρουν τούς ἀλλοθρήσκους (Μουσουλμάνους), μέ τήν ἐξωτερικήν των ἀπάνθρωπον πολιτικήν, εἰς τήν χώραν μας μέ σκοπόν τήν ἀλλοίωσιν τῆς ὁμοιογενείας μας.[3]
.           Ὁ μακάριος ὕπνος τῶν τεσσαράκοντα ἐτῶν πρέπει νά παρέλθῃ ἀνεπιστρεπτί. Νά ἐπανεύρωμεν τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς μας καί τοῦ νοός μας, μέ τήν μετάνοιαν καί τήν ἀφύπνισιν. Ἡ δύσις μέ τόν ἐγωισμόν τῆς ἀγνοίας της δέν ἠμπορεῖ νά μετανοήσῃ, δέν δύναται νά ἀλλάξῃ τήν πολιτικήν της ἔναντι τῆς Ἑλλάδος. Οὕτως, δέν ὑπάρχει ἐλπίς ἀνακάμψεώς μας μέ τήν ἐμμονήν τῶν πολιτικῶν μας εἰς τήν ὑποταγήν μας ἄνευ ὅρων (μόνον ὑπογράφουν καί ψηφίζουν ὅ,τιδήποτε) εἰς τήν αἱρετικήν ταύτην ὀπαδόν τῆς παγκοσμίου δουλείας. Ὁ Ἑλληνορθόδοξος δέν ἀνέχεται καί δέν ἀποδέχεται οὔτε αἱρέσεις, οὔτε παγκοσμιοποιήσεις, οὔτε τό σκότος τῶν Εὐρωπαίων. Προσπαθοῦν οἱ διεφθαρμένοι[4] οὗτοι μέ τά ἀπάνθρωπα συστήματά των ἐπί 961 ἔτη, νά ὑποτάξουν τό φῶς τῶν Ἑλληνορθοδόξων, νά στερήσουν τήν οἰκονομικήν εὐημερίαν, τήν πνευματικήν σωτηρίαν, τήν πραγματικήν ἐλευθερίαν καί νά καταστήσουν τόν Ἕλληνα ὑποτελῆ τῶν δολίων των ἐπινοήσεων, ὥστε νά μή δυνηθῇ οὗτος νά ἀντισταθῇ εἰς τήν «κατάλληλον» στιγμήν, τήν ὁποίαν ἑτοιμάζουν αἱ σκοτειναί δυνάμεις. Συνεπῶς, τί τό νέον ἠμπορεῖ νά μᾶς εἰπῇ ἡ πεπλανημένη δύσις καί οἱ ἐντός τῶν τειχῶν ἀκόλουθοί της, προεκλογικῶς; Ἡμεῖς ὡς γιγνώσκοντες τήν περί Εὐρωπαϊκοῦ προσανατολισμοῦ ἀλήθειαν, ἀπορρίπτομεν πᾶσαν τῶν ἡμετέρων πλάνην καί ἁπάσας τάς ἐνεργείας των διά τό «καλόν» μας. Ἡ δύσις καί τό σύστημά της θά ἀποδειχθῇ ὡς τό χείριστον φιλοσοφικόν σύστημα ἐπινοηθέν ὑπό τοῦ ἀνθρώπου (δοθέν ὑπό τοῦ ἡμῶν ἀντιζήλου).[5]
.           Ἀγαπητοί μοῦ ἀδελφοί καί συμπατριῶται, δέν ἠμποροῦμεν νά ἀναμένωμεν τήν σωτηρίαν τῆς πατρίδος μας ἀπό τούς παρόντας δεδοκιμασμένους καί ἀποτυχόντας ψευδο-πολιτικούς μας, καθ’ ὅτι οὗτοι ἀναμένουν τήν ἐλπίδα σωτηρίας μας ἀπό τήν ἀνθελληνικήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν.[6] Ὅταν οὗτοι προσδοκοῦν ἀπό τούς αἰωνίους έχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ (τούς Γερμανούς, τούς Φράγκους, κ.λπ.) τήν διάσωσιν τοῦ Ἔθνους, ἁπλῶς δέν εἶναι κατάλληλοι διά πολιτικοί τῆς ἱστορικῆς καί Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος. Ζοῦν μίαν οὐτοπίαν καί δέν δεχόμεθα τά ψεύδη των, ἀποστρεφόμεθα τήν πλάνην των καί ἀπορρίπτομεν τήν ὑποτέλειαν, τήν ὁποίαν θέλουν νά ἐπιβάλλουν εἰς τό διηνεκές εἰς τήν χώραν τῶν ἁγίων, τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύρων. Ἄς γίνουν καί οὗτοι ἅγιοι ἤ ἥρωες καί ἄς θυσιασθοῦν διά τήν σωτηρίαν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἔθνους μας, ὥστε νά τούς πιστέψωμεν. Ἕως τότε, ἄς μείνουν μακράν τῆς πολιτικῆς καί τῆς ὑφαρπαγῆς τῆς ψήφου τοῦ λαοῦ μας. Αἱ ἐπερχόμεναι ἐκλογαί θά κρίνουν τήν Ἐθνικήν ἡμῶν κυριαρχίαν καί τήν εὐμερίαν, ἀλλά καί τήν τελείωσιν τῶν μελλοντικῶν γενεῶν. Ἄρα, ἐστίν «ὥρα ἡμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι». Ἡ προσπάθεια τῶν Εὐρωπαίων καί τῶν μνημονιακῶν πολιτικῶν μας νά ἐξαλείψουν ὅτι ἀπέμεινεν ἀπό τόν Ἑλληνισμόν θά πρέπει νά ἀποτύχῃ, ὡς ἀπέτυχεν καί ὁ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης, ὅς ἐφώνησεν εἰς τό τέλος τῆς ζωῆς του, «νενίκηκάς με Ναζωραῖε». Ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλάς καί οἱ λοιποί Ὀρθόδοξοι λαοί θά εἶναι παρόντες ἕως τήν ἐσχάτην τῶν ἡμερῶν. Τοῦτο ἐστί τό σχέδιον τοῦ Θεοῦ μας.

[1] (Ρωμ. ιγ´ 11).
[2] Παρ’ ὅλον, πού «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καί οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα».
[3] Καθ’ ὅτι ἠγνοήσαμεν τάς θυσίας τῶν ἡρωικῶν προγόνων μας. «…ἐάν φυλάξωμεν τάς ἐντολάς τῶν πατέρων ἡμῶν, ἐγώ ἐγγυῶμαι ὑμᾶς πρός τόν Θεόν, ὅτι βάρβαροι οὐκ ἔρχονται ὧδε, εἰ δέ μή φυλάξωμεν, ἐρημωθῆναι ἔχει ὁ τόπος οὗτος». (Ἀββᾶς Μωϋσῆς).
[4] «Ὁ περίφημος Εὐρωπαϊκός πολιτισμός … πού θέσπισε τό κόμμα τῶν παιδεραστῶν στήν Ὁλλανδία, ὁ πολιτισμός, πού θέσπισε τή κτηνοβασία στήν Γερμανία, μία χώρα πού καθοδηγεῖ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση …». Ὅρα, «Εὐρωπαϊκός Γάμος-Τελετή Κτηνοβασίας», Βοανεργές, Ἀρ. Τεύχους 78, Μάρτιος-Ἀπρίλιος 2015, σσ. 94-96.
[5] Ἡμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι θά ἀναμένωμεν μόνον τόν λόγον τοῦ Κυρίου, «ὅτι ἐτήρησας τόν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγῶ σέ τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπί τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τούς κατοικοῦντας ἐπί τῆς γῆς». (Ἀποκαλ. γ´ 10).
[6] Ἡ ἐλπίς ἡμῶν εἶναι ὁ Κύριος, τόν Ὁποῖον ἐξεδίωξαν ἀπό τήν Εὐρώπην. Καθ’ «Ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περί σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου». (Ψαλμ. 90).